باد ملایمی که به هرجا پا میگذاشت  نشاط و خرمی را دردل  زنده میکرد  از کنارشخصی  که در میان شعله های آتش به زمین و زمان استغاثه میکرد گذشت ،شاید تصورهمه این بود که باد مهربان ، مثل همیشه طراوت و شادابی را به آن عطا میکنه واورا ازجزغاله  شدن نجات میده ولی   اینبار نه تنها  دردو اضطراب او را تسکین نداد وآسودگی به او نبخشید بلکه  آتش را شعله ور تر کرد و یاس و ناامیدی را بجای خرمی و نشاط به او پیشکش کرد .

َونُنزّل مِن القران ِماهو شِفا ءٌو رحمةٌ لِلْمومنین وَ لایزید الظَّالمین الاَّ خَسَاراً ----- انَّ جَهَنم لِمُحیطَةٌ بِالْکَافِرینَ  قران برای  مومنین   پیک رحمت و شفا  و برای کسانیکه ایمان ندارند و کسانیکه  همکنون آتش جهنم آنها را احاطه کرده (کافران )جز خسارت و زیان چیزی ندارد .

به وبلاگ کودکانه هم سربزنید        http://sadaf.parsiblog.com/  و همینطور  وبلاگ دوست جدیدم زمزمه های دلتنگی   http://shade.parsiblog.com

بسم الله الرحمن الرحیم

درراه که داشتم می آمدم بی اختیار چشمم به این جمله که پشت یه اتوبوس نوشته بودند افتاد : «ایکاش زندگی هم دنده  ی عقب داشت »  کمتر کسی پیدا میشه   که این آرزو رو دردل نکنه و یا افسوس  لحظات گذشته رو نخوره ، حتی  اون شخصی  که درمراتب قرب به خدا بجایی رسیده !شاید  چندین بار افسوس  پیرمرد موسپید  همسایه  رو شنیده باشیم  « جوانی کجایی  یادت بخیر»

آدمی برای هرچی که از دست میده وشاید هم آنها راتا ابد بدست نیاره افسوس میخوره ولی هیچگاه با حسرت واندوهی که برای عمروجوانی خود خورده برابری نمیکنه !!! علامت سوال بزرگی  کل ذهنم رو اشغال میکنه ! باید بیشتر فکر کنم تا شاید بیشتربه  ارزش لحظه ها  و تیک تاک عقربه ی  ساعت پی ببرم   . آقایی میگفت :اگه یه وقتی با خواندن داستان قوم لوط و فرعون و ثمود و...، به حماقت ونادانی آنها میخندیدم وبه ایمان خود میبالیدم الان  حس میکنم که دارم  مایه عبرت دیگران میشم    او میگفت :«ماهم به گذشتگان پیوستیم »

                                   اللهم لا تجعلنی عبره لخلقک    خدایا مرا مایه عبرت دیگران  قرار مده .   

 دونده ای که هرگز دوست نداشت  به خط یایان برسد ‏‏

  اگریه وقتی توی گردونه  افتادی  حالا بگذریم  که حالت بهم میخوره

و  شاید خدای نکرده کارت به بیمارستا ن بکشه ،

 چرخش اون باعث بشه  بعضی از چیزهایی که توی جیبت باشه رو گم بکنی   مثلا  کیف پولی و... هرچیزی که توی جیبته 

                                                                             ادامه مطلب...


موضوعات مرتبط: رستن از هرچه بستن

انتظار سبز

شادی و طراوتت  را  میستایم وسیرو سلوکت را پاس میدارم وانتظار سبزت راتقدیس میکنم .

این جملاتی بود که آن پیرمرد سالخورده به  درختی که درکنار خیابان بود ، میگفت .

 شاید هرکسی با دیدن این صحنه و شنیدن این کلمات  گمان میکرد که پیرمرد دیوانه شده ولی جوان زیرکی  که به دیوار خانه شان تکیه کرده بودوصدای پیرمرد را میشنید

به خود اجازه نمیداد که دراین مورد  زود قضاوت کند او میخواست بیشتر حالات ورفتار پیرمرد را زیر نظر بگیرد وبادقت به گفته هایش گوش دهد باخود میگفت بالفرض که این پیرمرد دیوانه است ولی سخنش حکمت آمیز است .‏‏

درحالیکه جوان در افکار خود غوطه ور بود پیرمرد با چشمانی اشک آلود ، آهی جانسوز کشید و گفت : انتظاررا باید از تو یاد بگیرم ،تو خیلی از من جلوتری ،

بهارتو فرارسید کی بهار من میاید !!!

اشک پیرمرد ،دل جوان رو آتش زد وحال اورامنقلب کرد ،شاید تاحدودی سراز گفته های پیرمرد درآورده بود ولی بی صبرانه میخواست با او صحبت کند ومعنای جملاتش را اززبان او بشنود .‏‏

سراسیمه  بدنبال پیرمرد رفت و ولحظاتی که در محضرش بود روح تشنه خودرااز کلام اسرارآمیزش سیراب کرد جوان بی اختیار درجای خود خشک شده بود

وپیرمرد آهسته آهسته از جلوی چشمانش ناپدید شد.   

جوان زیرک آن شب گفته های پیرمرد را اینچینین دردفترچه یادداشت خود نوشت :

 درخت سرسبز وباطراوت خیلی وقت پیش به انتظار قدوم بهار نشسته و خانه تکانی خودرا آغاز کرده بود ،آنوقت که با وزیدن بادهای خزان ، برگهای زرد وفرسوده خودرا بدور میریخت وبرای خودآراستن به شکوفه های وجودش در تنهایی و عزلت ها ی فصل زمستان ، بابارش رحمت الهی خودرا پاک ومطهر میکرد .

  همه موجودات این کره خاکی  برای قرار گرفتن در موضعی مناسب وشایسته نسبت به آفتاب عالمتاب ، سیرو سلوک عاشقانه دارند .