سفارش تبلیغ
صبا ویژن

دوستان ! همه ما کم وبیش   مسئله عشق راشاید تجربه کرده  باشیم  و درمورد آن ، برحسب تجربه مان هم نظرهایی داریم که در هرمحفلی ومجلسی صاحبان ذوق ، احساسات و برداشت خودرا هنر مندانه در مورد عشق گفته اند و ما شنیده ایم .  حال بیایید  اکسیر عشق را اززبان عالمان واندیشمندان دین بشنویم مطمئناً به دیدگاه روشن ومشترکی  در مورد این اکسیر جاودانی دست پیدا خواهیم کرد که مارا به تعالی وکمال سوق داده و از بسیاری از خطرات احتمالی مصون نگه میدارد . مطالبی که ارائه میشه  از کتاب جاذبه ودافعه امام علی علیه السلام (استاد شهید مطهری )  اقتباس شده  باکمی تغییر و خلاصه سازی ....

                                          

اکسیر عشق چیه ؟  کیمیا گران معتقدند که درعالم،  ماده ای وجود دارد به نام اکسیر یاکیمیا که میتواند ماده ای

را به ماده دیگر تبدیل کند ... شعرا گفتند  آن اکسیر واقعی که نیروی تبدیل دارد عشق ومحبت است ... عشق اکسیر است وخاصیت کیمیا دارد یعنی فلزی را به فلز دیگر تبدیل میکند . مردم هم فلزات مختلفی هستند

الناس معادن  کمعادن الذهب والفضه  (مردم معدنهایی چون  فلزات طلا ونقره هستند)

 

الان ببین آثار عشق چیه ؟ چه میکند این اکسیر ؟؟؟

 عشق است که دل را دل میکند واگر عشق نباشد دل نیست ، آب وگل است .

 

                              هر آن دل را که سوزی نیست دل نیست

                                                                        دل افسرده غیر ازمشت گل  نیست 2

                                            

   از جمله آثار عشق نیرو وقدرت است ، محبت نیرو آفرین است ،جبان را شجاع میکند .

 یک مرغ خانگی تا زمانی که تنهاست بالهایش راروی پشت خود جمع میکند،آرام  میخرامد ، هی گردن میکشد کرمکی پیدا کند تا از آن استفاده نماید، از مختصر صدایی فرار میکند ،درمقابل کودکی ضعیف از خود مقاومت نشان  نمیدهد ، اما همین مرغ وقتی  جوجه دار شد ، عشق ومحبت در کانون هستیش خانه کرد ، وضعش دگرگون میگردد ،بالهای برپشت جمع شده را به علامت آمادگی برای دفاع پایین میاندازد وحالت جنگی بخود میگیرد … این محبت وعشق است که مرغ ترسو را به صورت حیوانی دلیر جلوه گر میسازد.

 

عشق ومحبت سنگین وتنبل را چالاک و زرنگ میکند . حتی از کودن ،تیزهوش میسازد.

 پسرودختری که هیچکدام آنها درزمان تجردشان درهیچ چیزی نمی اندیشیدند مگردرآنچه مستقیماً به شخص  خودشان ارتباط داشت  ، همینکه بهم دل بستند وکانون خانوادگی تشکیل دادند برای اولین بار  خودرا به سرنوشت موجودی دیگر علاقمند می بینند ، شعاع خواسته هایشان  وسیعتر میشود وچون صاحب فرزند شدند بکلی روحشان عوض میشود .آن پسرک تنبل وسنگین اکنون چالاک وپرتحرک شده است .وآن دخترکی که بزور هم از رختخواب برنمیخاست اکنون تاصدای کودک گهواره نشینش را میشنود ، همچون برق میجهد .کدام نیروست

که لختی و رخوت را برد وجوان رااینچنین حساس ساخت ؟ جز عشق ومحبت نیست .

 عشق است که از بخیل بخشنده واز کم طاقت وناشکیبا متحمل و شکیبا میسازد .

 عشق است که مرغ خودخواه راکه فقط به فکر خود بود ،دانه ای جمع کند وخودرا محافظت کند به صورت  موجودی سخی درمیاورد که چون دانه ای پیدا کرد جوجه هارا آواز میدهد . یایک مادر راکه تادیروز دختری لوس وبخوروبخواب وزودرنج وکم طاقت بود باقدرت شگرفی درمقابل گرسنگی وبی خوابی وژولیدگی اندام ،صبور ومتحمل میسازد ،تاب تحمل زحمات مادری را به او میدهد .

  تومپندار که مجنون سرخود مجنون شد          از سمک تا سما کش کشش لیلی برد( 3)

عشق قوای خفته را بیدار ونیروهای بسته ومهار( نشده) راآزاد میکند نظیر شکافتن اتمها وآزاد شدن نیروهای اتمی .

                                          الهام بخش است وقهرمان ساز ، چه بسیار شاعران و فیلسوفان هنرمندان که مخلوق یک عشق و محبت نیرومندند.

عشق نفس را تکمیل واستعدادات حیرت انگیز باطنی راظاهر میسازد .از نظر قوای ادراکی الهام بخش واز نظر قوای احساسی ،اراده وهمت را تقویت میکند.

                                           وآنگاه که درجهت علوی متصاعد شود کرامت و(خرق) عادت به وجود میاورد .

روح را از مزیجهاوخلطها پاک میکند وبه عبارت دیگر عشق تصفیه گراست . صفات رذیله ناشی از خودخواهی ویاسردی وبی حرارتی را از قبل بخل ،امساک ،جبن ،تنبلی ، تکبروعجب ، ازمیان میبرد ،حقده ها وکینه ها را زایل میکند وازبین برمی دارد …

 

                                شادباش ای عشق خوش سودای ما              ای طبیب جمله علتهای ما

 

  مطلب همچنان ادامه خواهد داشت با حصار  شکنی عشق وبررسی عشق سازنده ومخرب  در پست بعدی ان شاء الله تعالی .

 

1-    مولوی

2-       وحشی کرمانی

3-       علامه طباطبائی

                                                                                




تاریخ : سه شنبه 86/10/11 | 1:9 عصر | نویسنده : سعید | نظرات ()
l>